Το καλοκαίρι στο μονάκριβο μπαούλο μας...(Πρόσκληση)

Κοχυλένιες μου,

Πριν εξατμιστούν ακόμη οι τελευταίες σταγόνες αλμύρας που κρυφογιαλίζουν ακόμη στα άσπρα κοχυλάκια μας,

πριν έρθει η πρώτη δυνατή φθινοπωρινή μπόρα να χορέψει στο μπαλκόνι μας,

όσο ακόμη δεν φοράμε το σάλι μας τα βράδια,

ας κρατήσουμε για λίγο ακόμη το καλοκαίρι στην καρδιά μας, προτού το ακουμπήσουμε προσεκτικά στο συρτάρι των αναμνήσεων, να εκεί, δίπλα στο μαντίλι της προγιαγιάς, ακριβό ενθύμιο...

Σας αφιερώνω το τραγουδάκι, και σας θυμίζω την πρόταση της Dee Dee , να μαζέψουμε τις αγαπημένες μας καλοκαιρινές στιγμές και να φτιάξουμε ένα κολάζ...

Και ξέρετε τι λέω; Να το κρύψουμε στο πατάρι του νέου μας εξοχικού, εκεί στο μπαουλάκι κάτω από το παράθυρο, να βγαίνει ο ήλιος με τις αχτίδες του να μας ζεσταίνει όταν θα το έχουμε ανάγκη τις κρύες μέρες του χειμώνα, να ξετρυπώνει μέσα από το μπαούλο το καλοκαίρι, σαν ανάμνηση και σαν υπόσχεση, σαν στόχος και σαν πορεία...

Αν θέλετε λοιπόν, στείλτε μου στο μέιλ της κόκκινης ομπρέλας μια φωτογραφία με την αγαπημένη σας στιγμούλα του καλοκαιριού, μπορεί να είναι ένα κοχυλάκι στην ακροθαλασσιά που σας πήρε από το χέρι και σας ταξίδεψε, μπορεί ακόμη και ένα ηλιοβασίλεμα, μπορεί ...και το χαμόγελό σας!

Σας φιλώ με αγάπη όλες σας!