Τρίτη 7 Οκτωβρίου 2008

ΠΡΟΤΑΣΗ

ΠΡΟΣ ΤΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΡΟΔΙΑ.
Κοριτσια δεν μπηκα να σχολιασω καθολου αυτες τις μερες γιατι ηθελα λιγακι να σκεφτω μερικα πραγματακια για το νεογεννητο παραμυθενιο κοριτσακι και την τυχη του και οσον αφορα την εξελιξη αυτου του θεματος .
Οπως θα εχετε καταλαβει μεσα απο την χαρουμενη και δροσερη ατμοσφαιρα που επικρατει στα Ασπρα κοχυλια και τωρα στα Κοκκινα ροδια, περα απο την πλακα που κανουμε προκυπτουν ιδεες που μας ενθουσιαζουν και μας κανουν να θελουμε ολες μαζι να υλοποιηθουν.
Πιστευω οτι η ιδεα που προεκειψε,να γραφει δηλαδη ενα παραμυθι με κυρια ηρωιδα την μικρη Ροδαλενια μας εχει ενθουσιασει ολες μας και μας βρισκει συμφωνες η εκδοση του.
Πιστευω ομως οτι δεν πρεπει και δεν χρειαζεται να βιαστουμε.
Δεν πρεπει ,
γιατι αυτο που θα εκδοθει και θα βγει στην δημοσιοτητα ωφειλουμε να το βγαλουμε ως διαμαντακι γραφης που θα φωτισει με διδακτικο κυριως τροπο τα μικρα παιδια και δεν
χρειαζεται,
γιατι μια ιδεα για ενα καλογραμμενο βιβλιο ειναι σαν την μαγια του ψωμιου.
Χρειαζεται χρονο για να φουσκωσει μεσα στο μυαλο μας ,να γραφεί και να ξαναγραφεί απο μας και να χτενιστει καταλληλα και με την αρμοζουσα υπευθυνοτητα.
Δεν μπορει να δοθει σε κοινη θεα αν δεν αρτιο στην επιμελεια των κειμενων,στην περιεκτικοτητα των νοηματων ,στην αριστη εκφραση και την απαραιτητη εκ των προτερων τοποθετηση του, απο αποψη στοχων.
Δεν εχει καμμια σημασια που θα ειναι ενα παιδικο παραμυθι.Ισα ισα που γι αυτο και μονο το λογο θα πρεπει να μας ευαισθητοποιησει στο επακρον και να μας κανει πολυ υπευθυνες γι αυτο που θα γραφεί.
Τα παιδια ειναι πολυ αυστηροι κριτες κι εξ αλλου τους οφειλουμε ολες μας ,ιδιαιτερη προσοχη, γιατι σ οτι ακουνε κι οτι διαβαζουν επειδη δεν λειτουργουν με λογικα κριτιρια αλλα με αρχετυπα και ενστικτο,μπορουν να επηρεαζονται εντονα απο κατι που λεμε και δεν το κοσκινιζουμε αρκετα οταν το γραφουμε.
Προτεινω λοιπον προς το παρον να σκεφτουμε ολες μας με μεγαλη προσοχη και βαθυτητα τι ακριβως θελουμε να πουμε μεσω της Ροδαλενιας στα παιδια.Ποιος θα ειναι δηλαδη ο μπουσουλας κι ο σκελετος πανω στον οποιο θα κινηθουμε.
Ας μπουμε---- οσες θελουμε λοιπον να γραψουμε κατι καλο κι ανταξιο των παιδικων ψυχων που θα ακουμπισει,------στην διαδικασια να γραψουμε κατι κατ αρχην προχειρα στο σπιτι μας .Ας το δουλεψουμε οσο μπορουμε και μετα καποια στιγμη θα συνενοηθουμε να ανταλλαξουμε μεσω μειλ τις ιδεες μας για να μπορεσουμε να βγαλουμε κι ενα συμπερασμα.
Ειμαι αντιθετη στο να δωθει εκ των προτερων αυτος ο μπουσουλας κι ο στοχος γιατι ειναι δεσμευτικος στην γραφη.
Ας το σκεφτει οπως θελει η καθε μια μονη της ,ας το επεξεργαστει καλα και μετα θα δουμε τι δρομο θα ακολουθησουμε.Αν δηλαδη βγει κατι ομαδικο ,θα βγει απο μονο του...αυτο θα το δειτε και μην εχετε αμφιβολιες.Αν ομως βγει απ τα κειμενα που θα γραφτουν κατι εντελως ξεχωριστο για την Ροδαλενια ,στην φαντασια της καθε μιας ,τοτε θα ακολουθησουμε αλλους δρομους και πιστεψτε με υπαρχουν παρα πολλοι.
Ολα αυτα που θα προκειψουν οταν θα ειμαστε ετοιμες ,πιστευω να καταλαβαινετε οτι προυποθετουν και μεταξυ μας συναντησεις εκ του συνεγγυς, γιατι τα βιβλια απο τα τηλεφωνα και τα μειλ δεν γραφονται.
Πρεπει να βρεθουμε να συζητησουμε απο κοντα και να αποφασισουμε ομοφωνα ολες μας.Αυτη ειναι η προσωπικη μου θεση απεναντι στην τοσο γλυκια κι αυθορμητη ιδεα που γεννηθηκε απο μας εδω μεσα στα Κοκκινα Ροδια και που μας απογειωσε με τοσο ομορφο τροπο.
Αν καποιες εχουν αντιρρησεις,αλλες αποψεις κλπ κλπ θα σας παρακαλεσω να τα πουμε ευθεως εδω γιατι δεν εχουμε να χωρισουμε τιποτε, τουναντιον εχουμε παρα πολλα που λειτουργουν ενωτικα κι αγαπισιαρικα και κυριως δημιουργικα μεταξυ μας.

12 σχόλια:

Mariela είπε...

Φαραώνα μου, συμφωνώ απόλυτα σε όσα λες.
Είχα σκεφτεί μάλλιστα ότι θα μπορούσαμε να ανοίξουμε κι ένα κλειστό μπλογκ, χωρίς στολίδια και ιδιαίτερο στήσιμο, μόνο για να συζητάμε ελεύθερα τις ιδέες επί του βιβλίου. ¨Ενα μπλογκ δηλαδή αποκλειστικά για τα κόκκινα ρόδια.
Η πείρα μου έχει αποδείξει ότι τέτοιες ιδέες καλό είναι να μην δημοσιοποιούντε πριν από την ολοκλήρωση τους.
Προσωπικά δεν θέλω να ασχοληθώ με το κείμενο, αυτό το αφήνω σε σας.
Έχω την αίσθηση πως θα γεννηθεί κάτι πολύ όμορφο.
Σας γλυκοφιλώ όλες.

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

Δεν νομίζω οτι χρειάζεται ένα ιδιαίτερο μπλοκ γι αυτό βρε κορίτσια ,εδω δεν προλαβαίνουμε αυτά που έχουμε.Ας γράψουνε όλες παραμύθια είναι τόσο όμορφη ασχολία όσο για την αρτιότητα των κειμένων νομίζω οτι η Μαρία Τζιρίτα είναι η πλέον αρμόδια μια που έχει πείρα σ' αυτά.Η συντακτική κάλυψη γίνεται απο ειδικούς απο ότι ξέρω που επεμβαίνουν σε όλες τις εκδόσεις στους συγραφεις .Πριν 2 χρόνια που μου ζήτησαν απο εκδ.οίκο να δώσω τα παραμύθια μου το είπαν αυτό.
Το ίδιο μπορεί να γίνει με σκίτσα σαν της Mariela και της Αθηνάς.Είναιτόσο όμορφα ,τόσο αυθόρμητα.Γράψτε ..ζωγραφίστε..γεμίστε τις λίγες ώρες που μας μένουν ελεύθερες μ' αυτά.

Κόκκινη Ομπρέλα είπε...

Κορίτσια,
σας καλημερίζω και σας φιλώ όλες.
Διαβάζω τις κουβέντες σας και έτσι όπως διαμορφώνεται η συζήτηση, καταλήγω σε ένα συμπέρασμα, που θέλω να μου το πείτε αν είναι εσφαλμένο.
Νομίζω ότι είναι διαφορετικά τα θέλω μας, αυτό δεν το βρίσκω αρνητικό, άλλωστε μέσα από τις ενστάσεις βγαίνουν οι πιο μεγάλες αλήθειες, ίσα ίσα λοιπόν, θεωρώ υπέροχο το να μπορούμε να συζητάμε, και όπως είπες Φαραόνα ευθέως να λέμε την άποψή μας.
Η δική μου άποψη λοιπόν, είναι η εξής.
Εδώ, στα κόκκινα ρόδια περνάμε υπέροχα, χαλαρώνουμε, και εγώ προσωπικά είμαι εδώ γιατί απολαμβάνω την παρέα σας και νιώθω άνετα, είμαι ο εαυτός μου και εισπράττω την αγάπη σας. Κάνουμε πλάκα, κάνουμε όνειρα, νοιαζόμαστε η μία την άλλη αν κάτι συμβεί σε μια από εμάς, μοιραζόμαστε και τις μεγάλες και τις μικρές στιγμές μας.
Αν όμως θέλουμε να βγούμε έξω από τα όρια του εξοχικού υλοποιώντας μια ιδέα που γεννήθηκε εδώ μέσα και αγκαλιάστηκε με ενθουσιασμό, θα πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικές στις κινήσεις μας και να το συζητήσουμε πολύ. Γιατί αυτό είναι κάτι άλλο, ναι, γέννημα των κόκκινων ροδιών αλλά έξω από τα κόκκινα ρόδια. Πιστεύω ότι οι ροδένιες έχουν ΟΛΕΣ την ικανότητα να φέρουν εις πέρας λαμπρότατα και πρωτότυπα μια τέτοια αποστολή, και το λέω γιατί όλες έχουμε καταθέσει τη "γραφή" μας εδώ μέσα και έχουμε κάτι διαφορετικό να προσφέρουμε.

Αν τώρα θέλουμε να το ζήσουμε το όνειρο εδώ, θα ήταν υπέροχο να ζούμε τις ιστορίες της ροδαλένιας εδώ μέσα, να τη ζωγραφίζουμε, να τη στολίζουμε(να εγώ της έφτιαξα ένα κολιεδάκι προχθές) και να τη χαιρόμαστε όλες μαζί, αλλά αυτό είναι ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ.

Προσωπικά δεν έχω ιδέα από εκδόσεις και τα διαδικαστικά, η Μαρία μας η Τζιρίτα εννοείται ότι θα έχει πολλά να μας πει, όπως και η Μαριέλα που έχει ασχοληθεί με παιδικό βιβλίο και η Φαραόνα που έχει κι εκείνη άμεση σχέση με τις εκδόσεις και τη συγγραφή μέσω αγαπημένου της προσώπου. Γνωρίζω ότι υπάρχουν επιμελητές, αλίμονο, πρέπει πάντα να περνάει από εξεταστικό μάτι ό,τι πρόκειται να δοθεί σε κοινό, αλλά αν αποφασιστεί ένα βήμα όπως η έκδοση που λέτε, αυτό(ο επιμελητής) θα είναι το τελευταίο βήμα, αυτή την αίσθηση έχω ή κάνω λάθος.

Ας αποφασίσουμε λοιπόν, αν θέλουμε να βγούμε προς τα έξω και πώς πρώτα, και μετά θα έχουμε καιρό να συζητήσουμε για τα υπόλοιπα.Αν θα το κάνουμε, συμφωνώ και ταυτίζομαι με τη Φαραόνα και τη Μαριέλα, και συμφωνώ ότι οι περαιτέρω ιδέες δεν πρέπει να δημοσιοποιούνται. Αν πάλι δεν υπάρχει χρόνος για κάτι τέτοιο,
ας απολαύσουμε όπως λέει και η αχτιδούλα μας τη Ροδαλένια όπως εμείς έχουμε μάθει εδώ μέσα στα Κόκκινα Ρόδια, να περιβάλλουμε με αγάπη τις νεογέννητες ιδέες μας.

Σας φιλώ όλες ξεχωριστά και περιμένω νεότερα...
Σας έχω και δωράκια, θα σας τα φέρω άμεσα...

Mariela είπε...

Καλημέρα Ροδαλένιες...
Αισθάνομαι ότι σας φόρτισα λιγάκι, και ειλικρινά δεν ήταν μέσα στις προθέσεις μου. Προέκυψε μέσα από τον ενθουσιασμό....
Είμαι κι εγώ..... παρορμητική....του θανατά!!!!
Ας αφήσουμε το επαγγελαματικό κομμάτι έξω, κι ας χαρούμε τη Ροδαλένια και τις άλλες δημιουργίες μας όλες μαζί εδώ μέσα.....
Να έχετε όλες μια πολύ πολύ όμορφη μέρα - πολλά φιλιά ροδαλένια

Dee Dee είπε...

Εγω παλι ουτε με τη ζωγραφικη τα παω καλα ουτε με τα παραμυθια....θα με παιξετε και μενα;; :)

Να σοβαρευτω λιγακι. Στο να βγει κατι προς τα εξω, δεν θα ηθελα να συμμετεχω. Τα παραμυθια δεν ειναι το φορτε μου και δεν υπαρχει και χρονος για κατι τετοιο.

Αν το αποφασισετε ομως, συμφωνω οτι θα πρεπει να δημιουργηθει ενα δευτερο μπλογκ κλειστο. Ειμαστε ομως τοσο πολλες, που το βλεπω πολυ πιθανο να μαλλιοτραβηχτουμε :):) Οπου λαλουν πολλα κοκορια, αργει να ξημερωσει, ελεγε η γιαγια μου.....και οι δικες σας φανταζομαι :)

Αν παλι το επιχειρησετε, σας ευχομαι απο καρδιας καθε επιτυχια και θα ειμαι η πρωτη που θα το αγορασω (κανονιστε μην εχει κηπουρους και παρεοπαιδια....θα το παω στην ανηψια μου!!!!)

Ευχομαι να βγουμε αλωβητες απο ολο αυτο, γιατι, ως γυναικες, ειμαστε και λιγο επηρεπεις στις παρεξηγησεις :)

Φαραωνα μου καλα εκανες κι εκανες αυτη την αναρτηση, για να πει η καθεμια τη γνωμη της, να ξερουμε που βρισκομαστε !

Καλημερα σε ολες κοριτσια!

Ιφιγένεια είπε...

Καλημέρα !
Συμφωνώ απόλυτα με την faraona !!
Επίσης συμφωνώ και με την mariela για ενα κλειστο blog μόνο για τη Ροδαλένια !!
Ας αφήσουμε τα κοκκίνα Ρόδια γεμάτα με όνειρα και στιγμές και ας φτιάξουμε ενα σπίτι μόνο για την πιτσιρίκα μας !!
Γιατί σίγουρα θα υπάρξουν και αντιθετες γνώμες και απόψεις για την Μικρούλα μας , και δεν θα ηταν ωραίο όλα αυτά να επιβαρύνουν τα Ρόδια !!!

Γνώμη μου , εντάξει ομορφούλες ??

Φιλιά πολλά ροδοκόκινα !

Mariela είπε...

Κορίτσια δεν νομίζω πως υπάρχει λόγος για παρεξηγήσεις....

Maria Tzirita είπε...

Καλημέρα κόρες! Αν η Ροδαλένια έβγαινε σε βιβλίο, σειρά παραμυθιών, θα έπρεπε να είναι από μια και μόνο συγγραφέα. Τα βιβλία που γράφονται από διαφορετικούς συγγραφείς δεν είναι εμπορικά και κανείς εκδοτικός οίκος δεν τ'αναλαμβάνει. Η Αχτιδούλα μας αν ήθελε θα μπορούσε να κάνει την προσπάθειά της με τους εκδοτικούς οίκους κι ίσως έκανε καριέρα σαν συγγραφέας παιδικών βιβλίων. Από κει και πέρα, ας απολαύσουμε τις ιστορίες και τις περιπέτειες της ηρωίδας μας όπως μας προκύπτει, όπως θέλει να εκφράζεται η καθεμιά και μέσα από τις υπέροχες ζωγραφιές των ροδο-ταλέντων μας!
Τα φιλιά μου σε όλες!

Aθηνά Π.Κ. είπε...

Ροδοκοχυλένιες μου κι εγώ μέσα απ αυτή την σελιδούλα , σας έχω αγαπήσει!! Περνάω πολύ καλά, γεμίζω θετική ενέργεια και χαίρομαι μια απρόσμενη διαδικτυακή φιλία !!
Θα είμαι αρωγός σε ότι δημιουργικό κάνετε , θα βοηθήσω όπου μπορώ με μεγάλη χαρά, αλλά θα μείνω απέξω από επαγγελματικά σχέδια κλπ Θέλω να απολαύσω τις περιπέτειες της Ροδοκοχυλένιας χαλαρά !!!!
Σας γλυκοροδοφιλώ !!

faraona είπε...

Δεν ειχα ρευμα απο το πρωι ρε γμτ.

ΚΑΛΗΜΕΡΑ σε ολες.
Απο οτι καταλαβα κοριτσια συμφωνουμε ολες να το ζησουμε εδω μεσα το θεμα με την Ροδαλενια οπως της βγαινει της καθεμιας μας.
Ελαφρα και ηρεμα ,με πλακα,με χιουμορ και με το υφος που ειχε το μπλογκ μεχρι τωρα.
(εγω τουλαχιστον απο δω κι περα μονο ετσι μπορω να το δω και πιστευω οτι προσωπικα σε μενα εδω, μονο αυτο μετραει)
Θα αφησω προς το παρον τουλαχιστον ,την ιδεα της εκδοσης σε μια γωνια του μυαλου μου ...πιθανως για αργοτερα.



Θα ηθελα να πω την Μαρια Τζιριτα οτι υπαρχουν πολλα βιβλια με ομαδικες δουλειες που εχουν επιτυχια και δεν ειναι απολυτως απαραιτητο να ειναι ενας ο συγγραφεας ενος βιβλιου.
Οπως υπαρχουν και πολλοι εκδοτικοι οικοι που τα αναλαμβανουν .
Και οτι δεν θεωρω για ενα βιβλιο οτι ειναι προσον το να ειναι εμπορικο.
Ισα ισα που αν ο συγγραφεας δεν εχει εμπορικες βλεψεις κι ειναι επικεντρωμενος στην τεχνη και την τεχνικη του ,τοτε το βιβλιο εχει μεγαλυτερες πιθανοτητες να ειναι πραγματικα πετυχημενο και κυριως διαχρονικο ,αλλα οχι αναγκαστικα και εμπορικο.

Σας φιλω ολες και θελω να πιστευω οτι μας παει τελικα περισσοτερο εδω μεσα το ελαφρυ υφος παρα το σοβαρο η το στοχαστικο.

Υ.Γ
Προσωπικα ειναι η τελευταια φορα που γραφω για να πω κατι κι οχι για να παιξω.
Στην επομενη προσεγγιση μου θα ειμαι μονο παιχνιδιαρα ...το υποσχομαι στον εαυτο μου.

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

Καλέ κορίτσια τώρα μπήκα με το καφέ και σας βλέπω φορτισμένες.Εγώ εδώ περνώ τον καιρό μου με τις φίλες μου ,διασκεδάζω με τη παρέα σας ούτε μπορώ να διανοηθώ οτι θα έγραφα κάτι τέτοιο ή οτι θα ζητούσα περισσότερα.Στο πιάτο να μου προσφέρατε την έκδοση δεν θα την έπαιρνα .Μου φθάνετε εσείς ,η παρέα σας και το παραμύθι το έγραψα έτσι ..στ' αστεία .. σαν απάντηση στο κάλεσμα ,και θα γράψω και συνέχεια για τους ίδιους λόγους.
Αν θελήσετε κάτι πιο σοβαρό λυπάμαι δεν είμαι έτοιμη ,δεν έχω χρόνο , η ζωή μου είναι γεμάτη και το ξέρετε αυτό.Περιμένω σε 3- 4 χρόνια που θα βγούμε στη σύνταξη για να κάνω αυτό που θέλω ..εκθέσεις με τη ζωγραφική που θέλω εγώ .Κι αυτό ακόμα μόνον ο Θεός ξέρει αν θα γίνει .Τώρα περνώ καλά έτσι , με σας , γνωρίζω φίλες ,μιλώ μαζί σας ..είμαι ευτυχισμένη.

e-ioannis είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.