Πέμπτη 2 Ιουλίου 2009

Κάποιος γιορτάζει....

Παρασκευή 3 Ιουλίου

Μάρτιος θυμάμαι ήταν. Είχαν αρχίσει να βλασταίνουν τα πρώτα σποράκια. Εκείνα που σε συνεπαίρνουν σε μια γενικότερη γιορτή, της βλάστησης, και αρχίζεις να ανοίγεις παράθυρα και πόρτες, του σπιτιού, του εξοχικού, μέχρι και της σοφίτας.
Σε ποια εποχή;
Μα, ναι, είμαι σίγουρη. Πριν ενάμιση χρόνο. Εντάξει. Το παραδέχομαι. Δεν κάνανε όλοι το ίδιο. Δεν έχουν όλοι το ίδιο αισθητήριο. Δεν τριγυρνούν όλοι με φουσκωμένα τα στήθη από την καρδιά που χτυπά δυνατά και θέλει να σεργιανίσει…Εκείνης όμως της πήγαινε η Άνοιξη. Και ήρθε στο καινούριο μου σπιτικό, επίσκεψη, όταν μόλις δα το είχα καλουπώσει και έβγαινα διστακτικά στην αυλίτσα του για τις πρώτες πρωινές μου ανάσες… Δεν ήρθε από περιέργεια. Ήρθε επειδή της αρέσει το σεργιάνι. Της αρέσει να μαθαίνει, να ακουμπά, να αφουγκράζεται, ακόμη και…να σκοντάφτει.
-Αν θελήσεις καφέ, ζάχαρη ή ο,τιδήποτε άλλο, γειτόνισσα, εγώ είμαι εδώ, μου είπε θαρεττά, σα να με γνώριζε χρόνια. Και πήγα . Όχι για να ζητήσω ζάχαρη, ούτε καφέ. Πήγα γιατί μου άρεσε το ανέμελο άρωμα της. Τα ίχνη της ανεμελιάς της ακουλουθούσα. Αλίκη έγραφε σε ξύλινη ζωγραφιστή ταμπελίτσα έξω από το σπιτικό της και το ένιωθα ότι θα ξεκινούσα ταξίδι στη χώρα των θαυμάτων. Σκόνταψα σε μία κόκκινη κλωστή καθώς χτυπούσα το μαντεμένιο καμπανάκι και μου ψιθύρισα χαμογελώντας: «να μην ξεχάσω να ζητήσω το δικό μου παραμύθι».


Η ίδια η Άνοιξη ήταν προσκεκλημένη στο σπιτικό της. Με τα πιο ζωντανά και πιο καλαίσθητα ταιριασμένα χρώματά της. Με γωνιές και αίθρια για να δεχτούν κοριτσίστικες φωνές και εφηβικά παιχνίδια. Με βιβλιοθήκες και ερεισίνωτα για τις φορές που θα θελήσεις να απομονωθείς στον κόσμο της γνώσης. Με καβαλέτα και χρωματιστά ερμάρια, ποδιές ζωγραφιστές και πανέρια με υλικά για τα άλλα παιχνίδια, εκείνα της δημιουργίας που φλερτάρει με την τέχνη.


Και άρχισαν τα πέρα δώθε, διστακτικά, μα όλο και πιο συχνά. Με τον καφέ πάντα δανεικό.
Ώσπου ένα πρωί στο ποδόμακτρο της μπροστινής μου πόρτας έστεκε ένα κοχυλάκι. Δεμένο στην τρυπούλα του ένα λευκό χαρτάκι, με ακριβή διεύθυνση και την υπογραφή της. Το ακολούθησα. Μόνο που δεν υπάκουσα στον χάρτη της διαδρομής. Και στο διάβα μου το βιαστικό, άνοιξα τους ασκούς του αιόλου… που σήκωσαν τα πάντα στο πέρασμά τους, και δεν άφησαν ούτε ίχνος από εκείνης το ονειράκι. Εξαφανίστηκε το κοχυλόσπιτο, μαζί και όλα του τα υπάρχοντα…


Λένε πως μέσα στο κακό υπάρχει πάντα το καλό. Κι εκείνη η μέρα ήταν που ξεκίνησε γερά να χτίζεται το σκαρί της σημερινής μας φιλίας. Γιατί εκείνη τη μέρα φάνηκε η μεγαλοψυχία της. Εκείνη τη μέρα έγιναν διάφανα τα στήθη της και διαγράφηκε το βάθος και το μεγαλείο των συναισθημάτων της:–Ω, μα ήταν ένα ατύχημα… Θα το χτίσουμε από την αρχή το κοχυλόσπιτο . Να, δες με τι κάνω…
Και κάθισε σε μία μέρα και το έστησε από την αρχή. Και το στόλισε, και το έβαψε, και το γέμισε είδη καλοκαιρινά. Για να μη στενοχωρηθώ. Για να με δει να χαμογελώ. Και να με ακούσει να γελώ. Και δε σταμάτησε μέχρι να με ακούσει πραγματικά. Και με ακούει ακόμη. Όταν μιλάμε στο τηλέφωνο κρατώντας πλέον την κοιλιά μας από τα γέλια.
Τέτοια είναι η Αλίκη. Νεράιδα που ξέρει πολύ καλά να πασπαλίζει με ασημόσκονη τα πάντα. Ακόμη και εκείνα τα τόσο μικρά, τα ανάξια προσοχής για μερικούς. Δροσερή πάντοτε, σε μόνιμη εφηβεία, σε μόνιμη δημιουργική τροχιά. Προικισμένη με χιούμορ, κουβαλά πάντοτε μαζί το σακίδιο με τα πινέλα και τις μπογιές και αλλάζει το σκηνικό προλαβαίνοντας τη φθορά. Κι εκείνη τη φοβάται και την έχει ξεχάσει. Δεν πάει η φθορά εκεί που δεν «την παίρνει».


Ένα κοχυλόσπιτο φιλοξένησε κοριτσίστικες φωνές, γέμισε τα δωμάτιά του με αιθέριες παρουσίες, αποφορτισμένες από τα καθημερινά, έτοιμες να χρησιμοποιήσουν τα φτερά της φαντασίας που εκείνη μας είχε φυλάξει για την καθεμιά σε άσπρο ψάθινο καλαθάκι στην άκρη του δωματίου. Ακόμη και όταν ήρθε ο χειμώνας, και το καλάθι έγινε κόκκινο, και τα φτερά μικρές ρόδινες τσουλήθρες, όλες ήμασταν εκεί, κι ας μοιάζαμε μοναχικές. Ήταν ο χειμώνας. Που βαραίνει τις καρδιές… Ακόμη και τότε την έκπληξη σκεφτόταν. «Συν γυναιξί και τέχνης» ζωγράφιζε κρυφά και μας ετοίμαζε το εργαστήρι…με όλο του τον εξοπλισμό…



Πω, πω…
Με προλάβατε όλες και αναποδογυρίσατε και το φλιτζάνι στο πιατάκι σας…φιλενάδες μου.
Είναι που πήρα στα χέρια μου την κόκκινη κλωστίτσα και γύρισε μόνη της η ανέμη. Είναι και που σήμερα η Αλίκη μας έχει τα γενέθλιά της και θέλησα να της φτιάξουμε όλες μαζί την πιο γλυκιά μας τούρτα… Εδώ, εδώ υπάρχουν όλα τα υλικά.
Διαβάζω αρχή της συνταγής:

Τούρτα φιλίας:
-Μια κούπα ενδιαφέρον
-Δυο κούπες καλή προαίρεση…
-Δυο κούπες συζήτηση
-Μια κούπα ενθουσιασμός
-Τρεις κούπες εχεμύθειας…
-Μια κουταλίτσα ξύσμα τρέλας
-Λικέρ από συμβουλές της προπροπρογιαγιάς μας…..

Ετοιμάζω σαντιγύ και γράφω:


Αλίκη μας χρόνια πολλά!

14 σχόλια:

Aθηνά Π.Κ. είπε...

*Να ζήσεις Αλίκη
και Χρόνια Πολλά,
μεγάλη να γίνεις
με άσπρα μαλλιά
( ουφ υπάρχουν οι βαφές) :):):)
Παντού να σκορπίζεις
της νιότης το φως
και όλοι να λένε
να μία σοφός !!!*

Αλικάκι σου εύχομαι
"ΠΟΛΥΧΡΟΝΗ, ΠΟΛΥΧΡΩΜΗ, ΥΓΙΗΣ, ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΤΗ, ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ κι ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ !! Να παραμείνεις η έφηβη νεράιδα που με χαρά μας φιλοξένησε στο όμορφο κοχυλοσπιτάκι της και την δημιουργική γωνίτσα της!!"
Τουρτίτσες φέραμε πολλές για να κεράσουμε όλες τις κοχυλένιες και τους καλούς φίλους μας !!
Και δροσιστικά ποτάκια!!
Εσύ μόνο να σβήσεις τα κεράκια !!
ΝΑ ΤΑ ΕΚΑΤΟΣΤΗΣΕΙΣ !!!!

Τι ζωγράφισες πάλι με χρώματα αληθινής φιλίας Ομπρελίτσα μου!!!!
Συγκινήθηκα !!!!
Τι γραφή εξαιρετική έχεις όταν γράφεις με το μελάνι της καρδιάς σου !!!!
Πόσο χαίρομαι που βρίσκομαι σ αυτό το παρεάκι, πόσο θαυμάζω τις σκέψεις σας που γίνονται λέξεις, προτάσεις, κείμενα καταπληκτικά και όμορφες μαντινάδες !!!!!!!!!!
Οι αναρτήσεις όλων σας πολύτιμα μαργαριτάρια ανεκτίμητης αξίας !!!!!!
Να σαι καλά Ομπρελίτσα,
Να σαι καλά Αλικάκι,
Να σαστε καλά όλες οι Κοχυλένιες , να ανταμώνουμε,να χαμογελάμε,να ευχόμαστε, να συγκινούμεθα, να θυμώνουμε, να μοιραζόμαστε τον πόνο μας, να ξεφαντώνουμε, μέσα σ αυτή τη σελίδα,
αισθάνομαι πολύ τυχερή που μέσα από το διαδίκτυο έφτασα σε τούτο το φιλόξενο εξοχικούλι !!!!
ΚΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ

Dee Dee είπε...

Ομπρελινο μου

Καταλαβα οτι ηταν δικη σου αναρτηση απο την πρωτη ματια :):)

Πολυ τρυφερη και παραμυθενια!!! Πω πω, θυμασαι αγχος οταν εσβησες τα ασπρα κοχυλια;;;!! :):) Εν μια νυκτι διορθωθηκαν ολα κι εσυ ακομα ειχες αγχος :):):)

Πολλα φιλακιααααα!!!!!


ΑΛΙΚΗ ΜΑΣ!!!!!

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΠΟΛΛΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ, ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΑ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΑ!!! ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΕΤΣΙ ΟΠΩΣ ΕΙΣΑΙ!!!!!

stalamatia είπε...

XΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΑΛΙΚΗ ΜΑΣ.
Πολύ όμορφα λόγια Ομπρέλα ,λόγια αγάπης και φιλίας.
Να σε χαιρόμαστε Αλίκη σ'ευχαριστούμε που μας έβαλες στο σπίτι αυτό το τόσο ζεστό το χειμώνα και τόσο δροσερό το Καλοκαίρι.

LIA είπε...

Η Κόκκινη Ομπρελίτσα μας
σου ευχήθηκε ωραία,
και οι άλλες κοχυλένιες σου,
της κάνουμε παρέα.

Αλίκη μου, σου ευχόμαστε,
να τα εκατοστήσεις
κι όλες του κόσμου τις χαρές,
ευχόμαστε να ζήσεις.

Οι σκέψεις μας, αντάμωσαν
να ρθούνε να σε βρούνε,
χαρούμενα γενέθλια,
σήμερα να σου πούνε.

Περιστεράκια στέλνουμε
να ρθούνε να σου πούνε,
όλες οι κοχυλένιες σου,
πόσο σε αγαπούνε.

Η αγάπη που μας έδωσες,
χαράζει φως κι ελπίδα,
μας αγκαλιάζει τρυφερά,
σαν δροσερή ηλιαχτίδα.

Ένα μεγάλο ευχαριστώ
σου λέμε, Αλικάκι,
που μας το εμπιστεύτηκες
το μαγικό κλειδάκι.

Ν’ ανοίγουμε, να μπαίνουμε
στο καχυλοσπιτάκι
κι εκεί να βρίσκουμε ΧΑΡΑ,
το πιο ακριβό δωράκι.

Το κοχυλοσπιτάκι μας
όμορφα το στολίζεις,
με της αγάπης το νερό
τις γλάστρες του ποτίζεις.

Και όποτε συναντιόμαστε
στον όμορφό του κήπο,
νιώθουμε μοίρασμα χαράς
μες στης καρδιάς το χτύπο.

Όλες μαζί, σου στέλνουμε
μια αγκαλιά λουλούδια,
να φέρει της φιλίας μας
τα πιο όμορφα τραγούδια.

Και ο Θεός, ευχόμαστε
πάντα να σε προσέχει,
υγεία, ευτυχία και χαρά
στο δρόμο σου να έχει.


Πολλά πολλά πολλά φιλάκια

Ανώνυμος είπε...

Κοίτα να δεις που για χατήρι σου βρέθηκα σε ιντερνετ καφε στο χωριό μου ναι ναι στο χωριό μου(όλοι κι όλοι οι υπολογιστές είναι τέσσερεις )και σήκωσα τον πιτσιρικά που καθόταν στο pc για να σου ευχηθώ.
Χρόνια Πολλά Αλικάκι μου νάσαι πάντα γερή δημιουργική μα πάνω απ'όλα αυθεντική.
Αλικάκι συγνώμη βρε αλλά από πάνω μου είναι πέντε έξι παιδιά και βλέπουν τι γράφω...πως να συγκεντρωθώ η έρημη!!!
Σε φιλώ
δρομάκι

Alkmini είπε...

Συγκινημενη ρουφηξα πρωι πρωι την αναρτηση-αφιερωμα-εγκωμιο της κοκκινομπρελιτσας μου.
Πρωτη φορα μου γραφουν τετοια λογια. Και να με πηραν τα "ζουμια". Και μετα.. μιλησαμε και μου τα ειπε και κατ ιδιαν τηλεφωνικως δηλαδη. Τρεχοντας εγω για δουλειες στην Αθηνα.
Πριν λιγο ηρθα, ψοφια και το πρωτο πραγμα που εκανα ηταν καφες και ν ανοιξω τον ΠιΣι για να σας ευχαριστησω την καμια ξεχωριστα.

Αθηνουλα μου
σ ευχαριστω πολυ και για τις ομορφες ευχες και για το στολισμο των Κοχυλιων. Ολα ομορφα και χαρουμενα. Σ ευχαριστω μικρη μου.

ΝτιΝτικα νιοπαντρη γκαστρωμενη Κοχυλενια! Σ ευχαριστω πολυ για τις ευχες σου και για ολα οσα δινεις στο Συν Γυναιξι.

Σταλαματια μου
εγω σας ευχαριστω για την ομορφη παρεα που μου φτιαξατε εδω σ αυτο το εξοχικο. Εισαστε η καθε μια σας μοναδικες.
Σ ευχαριστω για τις ευχουλες σου.

Λια μου γλυκεια και ευαισθητη κρητικοπουλα σ ευχαριστω για την μαντιναδα σου.
Θα την κρατησω. :)
Να εισαι παντα καλα και κανω μια ευχη : Να γνωριστουμε κι απο κοντα.

Δρομακι Μανουλιτσα επεσα κατω απ τα γελια γιατι σε φανταστικα στο ιντερνετ καφε να μπαινεις και να διωχνεις τα ερμα τα παιδια απο τα κουμπιουτερ που παιζαν.
χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα
χαχαχαχαχαχαχα να νομιζουν οτι καποιου η μανα εισαι και ηρθες να το παρεις σηκωτο, και στο τελος να καθεσαι και να "κεντας" στον ΠιΣι.
χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα
νασε καλα και για τις ευχες και για το κοπο να βρεις ιντερνετ καφε για να μου ευχηθεις.
Ενα μεγαααααααααααααλο ευχαριστω μεσα απ την καρδια μου.

Alkmini είπε...

ΟΡΘΗ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ

οπου
εκανα ηταν καφες και ν ανοιξω τον ΠιΣι για να σας ευχαριστησω την καμια ξεχωριστα.


εκανα ηταν καφες και ν ανοιξω τον ΠιΣι για να σας ευχαριστησω την καθε μια ξεχωριστα.

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

Χρόνια σου Πολλά καλή μου φίλη.Ήσουν εκείνη που μου άνοιξε τη πόρτα σε μέρη απάτητα για μένα στο διαδύκτιο, μου έδωσες θέση στο ..εξοχικό σου , με έκανες φίλη σου και έκανες και τις φίλες μου δικές σου φίλες.Ξέρεις οτι σ' αγαπώ και οτι θα περιμένω να σε γνωρίσω όπως είπαμε στο τηλέφωνο.Καλή μου φίλη χρόνια σου πολλά !

eirini είπε...

Ευτυχώς πρόλαβα!!!

Αλικάκι μου, εύχομαι ολόψυχα ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!!!!!!!!!!!!
Υγεία, αγάπη και κάθε ευτυχία στην ζωή σου!!!
Να είσαι πάντα αυτό το τρυφερό, χαρούμενο και γεμάτο χιούμορ πλάσμα που είσαι μέχρι σήμερα!!!
Ότι ποθείς να πραγματοποιηθεί!!!!!!!!

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΑ!!!!!!!!!!!!!!!

Ομπρελίτσα μου, η ανάρτησή σου ήταν καταπληκτική! Μπράβο σου γι'αυτό!

Dorothy είπε...

Χρόνια πολλά και καλά Αλίκη!!! Να τα εκατοστήσεις! Πάντα με υγεία και ευτυχία :)

Alkmini είπε...

@Aχτιδουλα μου
σ ευχαριστω για τις ευχες σου και τα ζεστα σου λογια.
Υποσχομαι με την πρωτη ευκαιρια να σας κανω μια εφοδο εκει στα βορεια και να σας αγκαλιασω ολες απο κοντα.
Φτανει πια η φιλια εκ του μακροθεν.
Νοιωθω εντονη την αναγκη να σας γνωρισω.
Φιλια πολλα και να εισαι παντα καλα.

και οπως λες και εσυ : Εκλεισα τα 50 . Ε και?!!!

Alkmini είπε...

@μικρο μου Ρηνιω
σε ευχαριστω πολυ.
Να εισαι παντα καλα και εσυ και ετσι χαρουμενο και γελαστο παιδακι.
φιλακια πολλα στα μουτρα.

Alkmini είπε...

@Ντοροθακι
σ ευχαριστω. Να εισαι καλα.
φιλια πολλα και καλο σ/κ.

Δημιουργία είπε...

Χιλιοχρονη, γεματη υγεια, ευτυχισμενη και παντα χαμογελαστη.