Σ΄αγαπώ - δεν μπορώ
τίποτ΄άλλο να πω
πιο βαθύ, πιο απλό,
πιο μεγάλο!
Μπρος στα πόδια σου εδώ
με λαχτάρα σκορπώ
τον πολύφυλλο ανθό
της ζωής μου.
Ώ μελίσσι μου, πιες
απ΄αυτόν τις γλυκές,
τις αγνές ευωδιές
της ψυχής μου!
Τα δυο χέρια μου - νά!
στα προσφέρω δετά,
για να γείρεις γλυκά
το κεφάλι,
κ΄η καρδιά μου σκιρτά
κι όλη ζήλεια ζητά
να σου γίνει ως αυτά
προσκεφάλι!
Και για στρώμα, καλέ,
πάρε όλην εμέ -
σβήσ΄τη φλόγα σε με
της φωτιάς σου,
ενώ δίπλα σου εγώ
τη ζωή θ΄αγροικώ
να κυλάει στο ρυθμό
της καρδιάς σου!..
Σ΄αγαπώ - τι μπορώ
ακριβέ, να σου πώ,
πιο βαθύ, πιο απλό,
πιο μεγάλο;..
6 σχόλια:
Ίσως οι περισσότεροι να μην είχατε την ευκαιρία να το έχετε διαβάσει ολόκληρο... σίγουρα η πρώτη στροφή είναι πασίγνωστη όμως!
Αφιερωμένο στο Αλικάκι μου με πολύ πολύ αγάπη για να του φτιάξω λίγο τη διάθεση....
αχ βρε κοχυλοτζιριτακι μου σ ευχαριστω
και μ αρεσει πολυ.
καλυτερα ειμαι, απλα δεν θα ξαναμεταφερω αρνητικη διαθεση εδω μεσα, γιατι σας ανησυχω χωρις λογο.
Καρκινακι ειμαι και οι διαθεσεις μου ειναι σαν το χρηματιστήριο. μια πανω μια κατω.
:))
φιλακια και ευχαριστω ολες σας για τα καλα σας λογια.
Καρκινάκι κι εγώ και σε νιώθω όσο δε φαντάζεσαι! Όλα να τα μοιράζεσαι μαζί μας, και τα θετικά και τ'αρνητικά, έτσι για να έχουμε ποικιλία! Για να νιώθουμε τη ζωή βρε αδερφέ! Τι θα ήταν το φως χωρίς το σκοτάδι; Ε;...
Kαλέ, συννενοημένοι είσαστε με τον Ζέρο?
καλό,,πολύ καλό!!
καληνύχτες
Πολύ όμορφο το ποίημα...
Ευχαριστούμε Μαρία!
Αλικάκι, ναι, να τα μοιράζεσαι!
Είναι καλύτερα έτσι!
Α! βρε Μαρία τι μου θύμησες..το έγραψα στον άνδρα μου όταν αλληλογραφούσαμε, απο τα αγαπημένα ποιήματα μου!
Δημοσίευση σχολίου