Πέμπτη 12 Ιουνίου 2008

Ήρθε...!!!


Καλημέρα Κοχυλένιες, καλημέρα σε όλους! Είμαι τόσο ευτυχισμένη που δε μπορούσα παρά να το μοιραστώ μαζί σας, εδώ στο εξοχικό μας....

Χθες βράδυ ήρθε ο καλός μου και θα μείνει κοντά μου για μια βδομάδα. Μετά βέβαια θα περάσουν 20 βασανιστικές μέρες μέχρι να ξαναβρεθούμε.... Το τίμημα της απόστασης....

Με αυτή την αφορμή θέλω τη γνώμη σας για τις σχέσεις "εξ αποστάσεως". Σίγουρα υπάρχουν τα υπέρ και τα κατά. Και σίγουρα δεν αντέχουν όλοι οι άνθρωποι μια τέτοια σχέση.

Ποιά είναι η γνώμη σας;...


Υ.Γ. Είναι τόσο κούκλος ή εμένα μου φαίνεται;...!!!

19 σχόλια:

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

Μαρία μου καλημέρα, είναι κούκλος μα εγώ σαν κοριτσομάνα θα πω οτι η Μαρία μου είναι πιο όμορφη,άγγελος και αν δεν φανεί άξιος αυτής της αγάπης σου κάποια στιγμή θα του βγάλω το μαλλί τρίχα -τρίχα με το ..τσιμπιδάκι και μη ρωτήσεις σαν την εγγονή μο : -γιατί γιαγιά με το τσομπιδάκι; - για να πονά περισσότερο ,θα απαντήσω ,κοριτσάκι μου!Σου εύχομαι ναείσαι πάντα έτσι γλυκειά μου, ανέμελα ευτυχισμένη ,το βιβλίο το τελείωσα είναι πολύ ωραίο και αποδεικνύει αυτό που λέω πάντα .Μάθετε να λέτε ότι αισθάνεστε, κάντε πράξη ότι νοιώθετε, αυτό που έρχεται δεν θα ξανάρθει ,μη το αφήσετε να φύγει και πείτε κάποτε με πίκρα οτι το χάσατε.Προ πάντων μιλάτε με τον αγαπημένο σας, λύστε ότι πρόβλημα παρουσιαστεί με ηρεμία εκείνη την ώρα μη το αφήνετε να χαθεί στη σιωπή και να συσωρευτεί μαζί με τα επόμενα όπως η Μαρίνα της ιστορίας που έχασε μια ολόκληρη ζωή απο αδράνεια και δισταγμό να προσπαθήσει.Σκέφτηκες Μαρία οτι αν παντρευόταν τον Αλέκο όλη η ιστορία θα ήταν ίσως εντελώς διαφορετική; Φιλάκια ..μη σπρώχνετε ..φεύγωωωωω!

dromaki είπε...

Είναι κούκλος μάτια μου,αρρενωπός κούκλος.
Η ομορφιά όμως πηγάζει από μέσα μας κι από αυτήν έχετε άφθονη και οι δυο σας.
Για μένα οι έρωτες εξ αποστάσεως κρατάνε αναμμένο το λυχνάρι του πόθου.
Δεν χαλάει μια σχέση λόγω απόστασης.Σίγουρα είναι δύσκολα όμως δεν είναι αυτός ο λόγος της τριβής,της απομάκρυνσης.
Το έχω γράψει κιάλλη φορά,νάστε πάντα έτσι ευτυχισμένοι.
Διαφυλάξτε αυτό που έχετε,είναι υπέροχο.
Καλή σας μέρα:))

Maria Tzirita είπε...

Καλημέρα Αχτίδα μου και Δρομάκι μου! Δυο μαμάδες απέκτησα τελικά! Είστε πολύ γλυκιές κι οι δυο σας και σας ευχαριστώ, τη νιώθω τη θετική ενέργεια που εκπέμπετε..
Να είστε σίγουρες ότι μ'αγαπάει πάρα πολύ αυτός ο άνθρωπος και με νοιάζεται όσο κανείς μέχρι τώρα στη ζωή μου. Δεν είναι μόνο ο τρελός έρωτας που μας δένει. Το θέμα της απόστασης προς το παρόν το παλεύουμε και το ξέρω πως δίνει περισσότερο "αλατοπίπερο" στη σχέση μας. Όμως ξέρω επίσης πως δεν είναι δυνατόν να πάει για πάντα έτσι, θα μας φθείρει. Δε συμφωνείτε σ'αυτό;

clementine είπε...

Αντε- άντε....πάει το χάσαμε μου φάινεται....Αντε Γιάννο μου κάνε κάτι γιατί το κορίτσι μας είναι αλλού γι΄αλλού. Μην κάνεις 20 μέρες να ξανάρθεις....
Ποιά απόσταση κοριτσάρα μου??
Είστε τόσο κοντά (στα συναισθήματά σας) που δεν χρειάζεται να ρωτάς κανέναν. Είστε ο ένας για τον άλλο
ΤΕΛΟΣ

Maria Tzirita είπε...

Καλημέρα Κλημεντίνη μου! Δε ρωτάω για να επιβεβαιωθώ για την αγάπη μας, προς Θεού, απλά με αφορμή το γεγονός είπα να θέσω ένα θέμα προς συζήτηση...

Ανώνυμος είπε...

Λοιπόν διποδίτσα τα πράγματα είναι μάλλον απλά... Κάποτε έψαχνες για το τέλειο "κατοικίδιο" κι όλο πάνω σε εκ πεποιθήσεως "αδέσποτα" έπεφτες... Μέχρι που φάνηκε ο Γιάννος... Θα μας πειράξει τώρα ότι έχει τόσο μακρύ λουρί που πηγαίνει βόλτες ..μέχρι τη Κύπρο;;; Σιγά το πράγμα.... Είκοσι μέρες θα το τραβάς λίγο λίγο μέχρι που ...τσούπ... νάτος πάλι πίσω!!! Φιλί (σαλιωμένο)... Ένα για σένα κι ένα για εκείνον... (Και που ΄σαι όμορφε.... Βγάλε τα γυαλιά και μη μας κρύβεις τα μάτια σου... Είναι το πιο όμορφο που έχεις...)

Maria Tzirita είπε...

Αααχ, λίγωσα...!!!! Να'σαι καλά τετραποδάκι μου, σοφά τα λες!!!

clementine είπε...

Εγώ λέω ότι όλα είναι μέσα στο μυαλό μας...
φιλιά

Yiannos Savva είπε...

Καλημέρα κορούες!

Όπως έχει πει και το Μαράκι μου θα είμαι για 1 βδομάδα εδώ.
Άντε κανονίστε παρτάκι να τα πούμε από κοντά.

Maria Tzirita είπε...

Ορίστε! Μην τον αφήσω λίγες ώρες να έρθω στη δουλειά, παρτάκια μου κανονίζει!... Αχ Γιάννο μου, μακάρι να είμασταν όλες κοντά να μπορούσαμε να συναντηθούμε, αλλά βλέπεις είμαστε σκορπισμένες σε όλα τα σημεία του ορίζοντα! Καλά να λες που έχουμε και το εξοχικό μας εδώ και κάνουμε τα παρτάκια μας διαδικτυακά!

Yiannos Savva είπε...

Ναι σωστά, εδώ στην Ελλάδα οι αποστάσεις είναι μεγάλες, ξεχάστηκα. Πάντως κι έτσι μια χαρά παρέα σας βρίσκω, το καλύτερο μπλογκ έχετε φτιάξει οι κοχυλένιες!

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

Πρέπει να βρούμε ένα κοινό σημείο κάπου στη μέση και να κανονίσουμε μια συνάντηση βρε κορίτσια..

ΠΡΑΣΙΝΗ ΚΛΩΣΤΗ ΔΕΜΕΝΗ είπε...

καλώς τα δέχτηκες μαράκι. να περάσεις πολύ - πολύ όμορφα....οι σχέσεις απο απόσταση κρατάνε όταν και οι δύο έχουν το μυαλό τους στο κεφάλι...και είναι πολύ πιο δύνατές γιατί ανάβει το πάθος...
φιλάκια και τις καλημέρες μου....

akrat είπε...

πω πω πόσα έμαθα...
βρε πάντα χαμένοι χαμένες στα κύματα των ερώτων...
(εξ καρδίας...)

Ανώνυμος είπε...

Ρε καλώς τον δίποδο... Να μας τη σπάσεις ήρθες έ;;;;;; χχαχαχαχαχα Αμ δε.... Κι όσο για το block, απλά μάλλον διαφέρει λιγάκι από τη "βαριά κουλτούρα" που προτιμούν τα περισσότερα και το ρίχνει που και που και στο κουτσομπολιό..... Και λοιπόν;;;;; Υπάρχει πουθενά κανονισμός blogger που να λέει ότι "αν δεν γράφετε δήθεν και τάχα σοφίες και πρωτοτυπίες, δεν είστε καλοί..." Ακόμα κι έτσι να είναι "μη σώσουμε και γίνουμε" σαν τους "σοφούς" του διαδικτύου....... Φιλάκιαααααααα Akrat...

Κόκκινη Ομπρέλα είπε...

μαράκι,
ποια απόσταση; η απόσταση είναι κάτι πολύ σχετικό πλέον με τα μέσα που έχουμε σήμερα. Ναι, καταλαβαίνω, η φυσική παρουσία είναι το σημαντικότερο, το άγγιγμα το οξυγόνο μας αλλά η προσμονή είναι η διαδικασία της αναπνοής, μην το ξεχνάς αυτό.
Ο όρος "σχέση από απόσταση" επινοήθηκε από τους δειλούς, που δεν τόλμησαν να αγαπήσουν και να ερωτευθούν πραγματικά αληθινά, είναι η αφορμή τους για να φύγουν για αλλού όταν δεν τους γεμίζει κάτι.
Υπέροχος ο Γιάννος, άλλο τόσο υπέροχη κι εσύ, απόλαυσε αυτές τις μέρες, μη χάσεις δευτερόλεπτο.
Σ'ευχαριστώ πολύ, θα τα πούμε πιο αναλυτικά, το βιβλίο το τελείωσα βουρκωμένη, πολλές σελίδες του έχουν τσακίσεις και σημειώσεις με μολυβάκι, για να γυρνάω ξανά και ξανά σε κάποιες κουβέντες σου... Είσαι χαρισματική και γράφεις υπέροχα, θέλω κι άλλο, τι θα κάνω εγώ χωρίς "μαρία τζιρίτα" το καλοκαίρι,ε;ε;
Φιλιά σε όλους, χαίρομαι που σας ξαναβρίσκω!

Maria Tzirita είπε...

Κλωστούλα μου Πράσινη, Τετραποδάκο μου και Ομπρέλα μου Κόκκινη, πολύ με συγκινείτε! Κι εγώ έτσι νιώθω, ότι τίποτα δεν είναι ικανό να μπει ανάμεσά μας, ούτε ο χρόνος, ούτε η απόσταση, ούτε τίποτα! Τόσα χρόνια τον περίμενα, ας περιμένω και λίγα ακόμα, μέχρι να μπορέσουμε να ζήσουμε μαζί όπως έχουμε ονειρευτεί. Είδαμε κι αυτούς που τους είχαμε δίπλα μας κάθε μέρα - ξένοι στο ίδιο σπίτι...
Θέλω και κάτι άλλο να πω, με αφορμή το σχόλιο του Άκρατ.
Πολλές φορές έχω κατηγορηθεί ότι 'βγάζω τα προσωπικά μου στη φόρα". Πολλούς ίσως τους ξενίζει κάτι τέτοιο κι υπάρχουν αρκετοί που σκέφτονται "μα είναι συγγραφέας, επιτρέπεται να μιλάει για τα προσωπικά της;"
Νιώθω την ανάγκη να απαντήσω σε όλους αυτούς πως, καταρχήν, το ότι έγραψα ένα βιβλίο κι αν αυτό με κάνει συγγραφέα, δε σημαίνει πως έπαψα να είμαι άνθρωπος και γυναίκα. Ο χαρακτήρας μου είναι αυτός και δεν πρόκειται ν'αλλάξει. Είμαι αυθόρμητη κι εκδηλωτική, καθόλου στημένη και δήθεν κι ότι νιώθω θέλω να το μοιράζομαι με ανθρώπους που αγαπώ, όπως είσαστε εσείς οι φίλες μου εδώ μέσα. Δε φοβάμαι μην παρεξηγηθώ, ξέρω πως οι άνθρωποι που σε νιώθουν πραγματικά, δε σε παρεξηγούν ποτέ και χαίρονται με τη χαρά σου. Ζηλόφθονες και κακόβουλοι θα υπάρχουν πάντα, έτσι κι αλλιώς όταν εκτίθεσαι δε μπορείς να τους αποφύγεις. Όμως εγώ παίρνω τη θετική σας ενέργεια κι ειλικρινά δε φοβάμαι τίποτα, ας πουν ό,τι θέλουν. Για αισθήματα μιλάω, για αγάπη, δεν έκανα κάτι κακό.
Όσο για το βιβλίο Ομπρελίτσα μου, περιμένω να μου στείλεις με μέιλ όλα όσα σκέφτεσαι κι ένιωσες διαβάζοντάς το. Θα χαρώ πολύ να τα μοιραστείς μαζί μου.
Το είπα κι άλλη φορά: το καλύτερο δώρο που μου έκανε ο Στέλιος, άθελά του βέβαια, ήταν που γνώρισα όλους εσάς κι έκανα πραγματικές φίλες. Έτσι σας νιώθω.
Τέλος εξομολόγησης! Ουφ, τα είπα κι ησύχασα...

Ανώνυμος είπε...

Η απόσταση ανάβει το πάθος Μαράκι, έτσι να το βλέπεις...
Εκτιμάς καλύτερα την παρουσία του άλλου, γίνεται ο χρόνος που είστε μαζί πιο ποιοτικός.
Ουπς!!! Μου δίνεις ιδέες για το τρίτο βιβλίο Μαρία... (πονηρό γέλιο)

clementine είπε...

Μπράβο στην Κλωστούλα μας......και επιτέλους στο Μαράκι μας. Έτσι γλυκειά μου φιλενάδα όπως τα λες είναι. Και να ξέρεις οι αυθεντικοί άνθρωποι δεν έχουν τίποτα να φοβηθούν.
Καλό βράδυ να έχουμε