Τ ΄ Α Σ Π Ρ Α . . Κ Ο Χ Υ Λ Ι Α

Καλημέρα θείεςκοχυλένιες μου

Ουφ...τέλειωσε κι αυτό...
Από τώρα και στο εξής επίσημα πλέον με λένε Χριστίνα-Μαρία(ανεπίσημα με φωνάζανε Χριστίνα από την πρώτη στιγμή που ξεπήδησα από την κοιλίτσα της μαμάς)
Που λέτε...χτες με ντύσανε με στολίσανε,μου βάλανε κι ένα στεφανάκι στο κεφάλι(μάλλον η ιδέα τους ήρθε λόγω Ολυμπιακών αγώνων)και με πήγανε σε μια εκκλησία,Αγιο Τρύφωνα την λέγανε(που στο καλό την βρήκανε)



















Εκεί μου άρεσε γιατί είχε πολλά μπαλόνια,γλυκά και κάτι παιχνιδάκια(μπομπονιέρες τις λένε)σε ροζ χρώμα που μου αρέσανε πάρα πολύ.



















Με ξεγυμνώσανε(η καλύτερη μου)















και με βουτήξανε σένα καζάνι με νερό(κολυβήθρα το λένε).Κι ενώ περιμένανε όλοι να κλάψω εγώ ως μικρή κυρία δεν έριξα ούτε μισό δάκρυ(καλέ τι δάκρυ να ρίξω αφού μαρέσει το νερό και μου αρέσει νάχει πολύ κόσμο,η γιαγιά μου λέει ότι είμαι πολύ κοινωνικό παιδάκι)















Υστερα με ντύσανε σαν νυφούλα κι εκεί ζορίστικα λιγάκι γιατί εμένα μου αρέσει το πιο απλό ντύσιμο,αυτό που με κάνει να αισθάνομαι άνετα όταν αρκουδίζω...
Ευτυχώς βρήκα καταφύγιο στην αγκαλίτσα της μανούλας κι έτσι γλύτωσα από τα χέρια των διαφόρων...


















Το κακό στην όλη ιστορία ήταν ότι από το πρωί ήμουν μόνο μένα γάλα κι έτσι δεν άντεξα όταν πήγαμε στου παππού μου άρπαξα ένα κομμάτι ψωμί να γεμίσει λίγο το στομαχάκι...














Σε όλη αυτήν την διαδικασία(βάφτιση την λένε) ήταν και η θεία κοχυλοακτίδα παρούσα και πολύ το χάρηκα!

Αχ θειεςκοχυλένιες μου δεν μπορώ να μη σας δείξω και αυτό γιατί θα σκάσω...














Τα παπούτσια της θειούλας μου της κοχυλοκόκκινης ομπρελίτσας(αν το δει αυτό θα με σκοτώσει...θάρθω να κρυφτώ κάτω από τα φουστάνια σας)
Σας φιλώ όλες
Σας αγαπώ
ΚοχυλοΧριστίνα-Μαρία
Θεία Αλίκη Σ'ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!!

ΥΓ :Οι φωτογραφίες είναι ερασιτεχνικές,αργότερα θα έχω τις επαγγελματικές που μου τις βγάλανε δύο εξαίρετοι φωτογράφοι κι εκεί θα είμαι κουκλίτσα...